Yatağında Çok Hastaymış Atilla
(Oktay Saraç)

Kızıl güneş ufka doğru yaklaşıyordu
Bir kalp inildedi sayısız ordu
Çadırında çok hastaymış büyük Atilla
Gök tanrının verdiği bela

Benizlerde bir matemin rüzgarı esti
Bütün ülke bir çöl gibi sesini kesti
Geri döndü hudutlara akın edenler
Bu haberi zehir gibi içen her asker

Kılıcını çıkararak yere sapladı
Bir sır oldu dudaklarda Atilla adı
Bu coşan ordu değil sonsuz denizdi
Dalgaları ardı sıra getirdi dizdi

Kızıl tuğlu beş kubbeli çadır önüne
Kartalımız görün bize hastalığın ne
Eğer cansa Göktanrının yüce dileği
Gelsin çıksın karşımıza ölüm meleği

Bir yerine bin verelim düşmez sayımız
Sen gidersen başsız kalır sonra yayımız
Topraklara batan kılıç bulamaz kını
Sen gidersen başsız kalan Türk boylarını

Bir kartalın kanadında kimler uçurur
Tanrım onu bırak bizim boynumuzu vur
Coşan deniz çarpıyordu sağır kayaya
Bağrışları kopup vardı nihayet aya

Türkelinin yüz yıl gökte uçan kartalı
Benzi uçuk dalga dalga beyaz sakalı
Bir ışıktı taht üstünde cansız yüzüyle
Göründü gök deniz toprak kayalar bile
Derin derin ağlaştılar esen rüzgarı
Doldurdu tunç göğüsleri hıçkırıklar

|» “Sizden Gelenler” Sayfasına Dön! « |