Yazımızda İskender Pala‘nın son çıkan “od” adlı kitabından alıntılar ekleyeceğiz.

Kitabın ilk sayfalarında “Bizim Yunus’un aziz ruhuna!…” hitaben dört mısralık şiiri;

“Bir garip ölmüş diyeler
Üç günden sonra duyalar
Soğuk su ile yuyalar
Şöyle garip bencileyin”

ŞÜPHE

1315, Ağustos:
ölümde buluşma – girift düşünceler – soru içinde soru – Sarı-cköy – gizli bahçıvan – sevgi ve sevgili

Geldi geçti ömrüm benim
Şol yel esip geçmiş gibi
Hele bana şöyle gele
Şol göz yumup açmış gibi

İBRAHİM

uçan cehennem ateşi – Sitare alevler arasında – Satı Nine – İbrahim’in çığlıkları – öfkeli Çekikgöz atlıları

Bu fenada bir garipsin
Gülme gülme, ağla gönül
Derdin dahi çoktur senin
Gülme gülme, ağla gönül

TEMÜR ALP

Ucasar’dan Sarıcaköy’e – Temür Alp Ata – Haçlı çizmeleri – yok olan köy – kağnılar – yetmiş bin yürüyen çadır – İbrahim – Sarıcaköy’e doğru – Tekfur’un soğuk nefesleri – güzeller güzeli – İsmail – bozkırın sonsuz hüznü

Karlı dağları mı aştın
Derin ırmaklar mı geçtin
Yarinden ayrı mı düştün
Niçin ağlarsın bülbül hey

SATI NİNE

eli vegili, dili sevgili Hacı Bektaş – kerpiç evler – Temur Alp Ata ile Satı Nine – Muhacir İle Ensar – II.İzzettin Keykavus – cesetleri mezarlarından çıkarılan ölüler

Hak bir gönül verdi bana
“Ha!” demeden hayran olur
Bir dem gelir şadan olur
Bir dem gelir giryan olur