Sen Gelince
(Naim Özdamar)
Ilık bir güneş gibi doğarsın şafağıma,
Gonca gonca açarsın, senle bahar neşelenir.
Gelincikler açarken bayırıma bağıma,
Bulutlarda damlalar,dağda kar neşelenir.
Yel sana doğru eser,sana cıvıldar kuşlar,
Kalpler sana güpülder,sana efkarlı başlar,
Kurulan hayalsin sen ,senle süslenir düşler,
Semtime gelince sen,köy, kenar neşelenir.
Sen gelmeyince arı bal yapmaz,çiçek açmaz,
Çayır çimen gövermez,böcek kelebek uçmaz,
Akasya,söğüt küser; iğdeler koku saçmaz,
Konunca gölgesine sevdam,çınar neşelenir.
Sen yürürken peşinden,alem kökten sökülür;
Başından aşağıya ilkbaharlar dökülür;
Çağıldayan ırmaklar sana doğru bükülür;
Tenine can katacak bin pınar neşelenir.
En güzel ninnilerde annelerin sesisin;
Bir meltemin busesi,gülüşü,nefesisin.
En tatlı imbatların nihavent bestesisin.
Saçlarını dağıtan bu rüzgar neşelenir.
Ömre ömür katılır,tatlı demler gün olur,
Ayak basışın destan,iltican da şan olur;
Teşrifinle hüzünlü yüreğimiz şen olur,
Gelişinle gam gider,gayrı yar neşelenir.